شیخ مفید در ارشاد نقل می كند: زمانی كه حضرت جواد(ع) با همسرش ام الفضل از بغداد به مدینه مراجعت كرد،به كوفه كه رسید مردم او را مشایعت كردند،هنگام غروب در خانه مسیب فرود آمد و به مسجد وارد شد.

در صحن مسجد درخت سدری قرار داشت كه هنوز میوه آن به بار ننشسته بود،امام كوزه آبی خواست و در پای آن درخت سدر وضو گرفت و نماز مغرب را با مردم اقامه كرد.

امام در ركعت نخست سوره حمد و اذا جاء نصرالله و در ركعت دوم حمد و قل هو الله را خواند. پیش از ركوع قنوت گرفت.پس ازخواندن ركعت سوم تشهد و سلام داد.
پس از نماز مدتی در حال نشسته مشغول تعقیبات و ذكر شد،سپس بلند شد و چهار ركعت نماز نافله مغرب را به جای آورد و تعقیب خواند و دو سجده شكر به جای آورد و ازمسجد خارج شد.

امام جواد(ع) هنگامی كه به كنار درخت سدر رسید،مردم متوجه شدند كه آن درخت به بار نشسته و میوه داده است.از این جریان شگفت زده شدند و از میوه آن خوردند در حالی كه میوه های سدر هسته نداشت آنگاه حضرت را برای وداع بدرقه كردند.